Από τον Krugman στην... Patti Smith

Πως περνάει ο καιρός (τόσο γενικά, όσο και από την τελευταία ανάρτηση)... Λοιπόν, κοιτάζω πότε-πότε τα σχόλια του Krugman στους ΝΥΤ. Κάθε Παρασκευή, ο γνωστός οικονομολόγος "ανεβάζει" ενα μουσικό βίντεο που του αρέσει (εντάξει, δε συμπίπτουν και πολύ τα μουσικά γούστα μας, αλλά γενικά τα κομμάτια που επιλέγει είναι καλά). Ετσι, λοιπόν, την περασμένη Παρασκευή "ανέβασε" ένα βιντεάκι από την απονομή των βραβείων Polar Music Prize του 2011, όπου είχαν βραβευθεί οι Kronos Quartet και η Patti Smith. Στο βίντεο, οι First Aid Kit ερμηνεύουν το "Dancing Barefoot" της Smith. Ανεξάρτητα από το αν προτιμάμε την πρώτη εκτέλεση, η ερμηνεία των δύο κοριτσιών είναι εξαιρετική (άλλωστε, η αντίδραση της Patti Smith είναι συγκινητική, οπότε εμάς δε μας πέφτει λόγος). Χαρείτε το Α...επίσης, στην πρώτη σειρά των καλεσμένων κάθεται (και μάλλον το χαίρεται κι αυτός), ο Henning Mankell...

Αρμίδα - Ν. Καββαδίας

Ξέρω ότι είναι ντροπή, τόσο καιρό να μην έχει αναρτηθεί ένα ποίημα του Καββαδία σε αυτό το μπλόγκ, που έχει τίτλο κλεμμένο από το ποίημα "Αρμίδα".
Πριν από λίγους μήνες διάβαζα την αλληλογραφία του με τον Καραγάτση (θα μιλήσουμε άλλη φορά γι' αυτό) και θυμήθηκα μία μετάφραση της "Αρμίδας" στα αγγλικά - δημοσιευμένη στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας στις 15 Μαϊου 2009.

Νάτη λοιπόν (και με την ευκαιρία και το τραγούδι σε μουσική Θ. Μικρούτσικου στην εκτέλεση με τον Κούτρα)

Argosy

Captain Jimmy's pirate ship,
on which you too will soon embark,
is laden with hash and coke
and has a light astern.

It's months now since we set sail,
and with the weather's blessing
by the time we reach Peru
all out cargo will end up in smoke.

We sail on seas full of
strange marine vegetation,
an aged sun stares down at us
and now and then gives us a wink.

The hatches are empty, dark.
How have thousands of tons disappeared?
In Chile empty pipes
and customs officials await our arrival.

Polaris has been forgotten,
the anchors have been lost at sea.
On rope ladders row on row
dangle twelve Sirens.

The Gorgon on the bow one night
jumped overboard, half-seas over,
and by her side glided to escort her
five of Columbu's lecherous crew.

Then we'll be washed up by the angry waves
on the shoals of Akora,
monsters painted a deep purple
with gull's wings on our heads.

(μετάφραση Γιάννης Γκούμας)

Little Wing

Από τα αγαπημένα τραγούδια του Jimi Hendrix (αν και για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ την εκτέλεση με Clapton και Allman - Derek and the Dominos). Να, όμως, που ψάρεψα μια ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ εκτέλεση από μία συναυλία του Clapton στο Vancouver, τον Αύγουστο του 1975. Η κιθάρα του Slowhand δεν μιλάει απλώς, αλλά βγάζει αγγέλους, η μπάντα είναι εξαιρετική και τα φωνητικά των Marcy Levy και Yvonne Elliman απογειωτικά.
Για να θυμηθούμε και τους στίχους

Little Wing (Jimi Hendrix)
Well she's walking through the clouds
With a circus mind that's running round
Butterflies and zebras
And moonbeams and fairy tales
That's all she ever thinks about
Riding with the wind.

When I'm sad, she comes to me
With a thousand smiles, she gives to me free
It's alright she says it's alright
Take anything you want from me,
Anything.

Fly on little wing,
Yeah yeah, yeah, little wing

κατεβάστε αυτό το 10λεπτο διαμάντι (mp3)από εδώ

http://www.mediafire.com/?2ql9ncv235u9h83

Novenber Rain

Απλά και μόνο λόγω καιρού ... (και των σόλο του Slash)

November Rain

When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this such a long long time
Just tryin' to kill the pain
But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's lettin' go today
Walking away
If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain

Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone
I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you

Sometimes I need some time...on my
own Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone

And when your fears subside
And shadows still remain, ohhh yeahhh
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothin' lasts forever
Even cold November rain


Don't ya think that you need somebody
Don't ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one

Η συναυλία του Dylan. Ημουν κι εγώ εκεί...

... όμως κάποιοι άλλοι ταξίδευαν για τη Γάζα.

Ετσι, άργησα να γράψω δυο λόγια για τη συναυλία και μετά με πρόλαβαν τα συγκλονιστικά γεγονότα και οι δολοφονίες από τον ισραηλινό στρατό.

Πολύ σύντομα: η συναυλία ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ (αν και όχι τόσο όσο αυτές του 1989 και του 1993 - όμως έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε). Οπως πάντα, κάποιες εκτελέσεις (π.χ. Desolation Row, Highway 61 revisited) δεν τις γνώριζε ούτε η μάνα τους ωστόσο, αυτός είναι ο Dylan live και το ξέρουμε.



Κόσμος πάρα πολύς και από ηλικίες "αι γενεαί πάσαι"...προσωπικά δεν περίμενα να δω τόσα νέα παιδιά...μπράβο τους!

Μερικές κριτικές στέκονται στο σπάσιμο της φωνής του σχεδόν 70χρονου Bob, όμως κι αυτό το ξέρουμε και συνολικά η εμφάνισή του ήταν πολύ καλή. Αλλωστε..."ο χριστός κι αν γεράσει για σαράντα αγίους κάνει".

Γενικό συμπέρασμα: παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία του πήγαινε-έλα στη Μαλακάσα, νοιώθω τυχερός που τον είδα για τρίτη φορά στην Αθήνα.

setlist εδώ http://www.bobdylan.com/#/tour/2010-05-29-terra-vibe-park

κι άλλα clips από τη συναυλία





Φίλε Τάκη, με το καλό να γυρίσεις κι εσύ και οι άλλοι από τη (σύντομη ελπίζω)αιχμαλωσία.

Still alive (and kickin')

Χαίρετε...κι ελπίζω να είστε όλοι καλά..
ΟΚ..δε θέλω ανόητες ερωτήσεις, του στυλ "ζεις ακόμη?", "που ήσουν τόσο καιρό?" κλπ...Ε, ναι, ζω και, ναι, είμαι αλλού...Απλά, μου την έδωσε σήμερα (μάλλον είναι το πνέυμα των επερχόμενων σε 30κάτι μέρες χριστουγέννων), μπήκα και είδα το αγαπημένο μου μπλογκ-νεκροταφείο και σκέφτηκα να σταθώ και να πώ ένα "γειά" και ένα "ευχαριστώ" στους παλιούς και νεότερους μπλογκο-συνοδοιπόρους (πάντα με αλφαβητική σειρά - λολ): angelab23, karpouzi, kitharoula, px.
Και επειδή το "γειά" μετά από ένα σχεδόν χρόνο, δεν αρκεί, να και κάτι για σας...Από τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου...το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Ροβέρτου (και έχει γράψει ΠΟΛΛΑ τέτοια) και ένα από τα καλύτερα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, που έχω διαβάσει. Σχεδόν κάθε στίχος είναι από μόνος του ένα ποίημα. Προσέξτε τον αξεπέραστο συνδυασμό οργής και τρυφερότητας για τη γκόμενα που (προφανώς) πρόσφατα (τον/την) χώρισε και για τον ίδιο του τον εαυτό. Μου θυμίζει αυτό που είχε πει κάποτε (κάποιοι/ες από εσάς δεν ζούσατε τότε ΛΟΛ) η Μπαέζ γαι τον Ντύλαν, σε μίά συνέντευξη: "Εντάξει, δεν είναι όπως τον βλέπεις, κάτι ιδιαίτερο. Οταν, όμως, αρχίζει, να μιλάει...Είναι σα να φτύνει τις λέξεις γεμάτες δηλητήριο"
Ξέρω, ξέρω, πολλά είπαμε...Ladies and gentlemen..."Idiot wind", by Mr. Bob Dylan (στην αγαπημένη μου πιό ροκ εκτέλεση από το live Hard Rain και όχι στην πρώτη από το Blood on the Tracks)



Someone's got it in for me, they're planting stories in the press
Whoever it is I wish they'd cut it out but when they will I can only guess.
They say I shot a man named Gray and took his wife to Italy,
She inherited a million bucks and when she died it came to me.
I can't help it if I'm lucky.

People see me all the time and they just can't remember how to act
Their minds are filled with big ideas, images and distorted facts.
Even you, yesterday you had to ask me where it was at,
I couldn't believe after all these years, you didn't know me better than that
Sweet lady.

Idiot wind, blowing every time you move your mouth,
Blowing down the backroads headin' south.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

I ran into the fortune-teller, who said beware of lightning that might strike
I haven't known peace and quiet for so long I can't remember what it's like.
There's a lone soldier on the cross, smoke pourin' out of a boxcar door,
You didn't know it, you didn't think it could be done, in the final end he won the wars
After losin' every battle.

I woke up on the roadside, daydreamin' 'bout the way things sometimes are
Visions of your chestnut mare shoot through my head and are makin' me see stars.
You hurt the ones that I love best and cover up the truth with lies.
One day you'll be in the ditch, flies buzzin' around your eyes,
Blood on your saddle.

Idiot wind, blowing through the flowers on your tomb,
Blowing through the curtains in your room.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

It was gravity which pulled us down and destiny which broke us apart
You tamed the lion in my cage but it just wasn't enough to change my heart.
Now everything's a little upside down, as a matter of fact the wheels have stopped,
What's good is bad, what's bad is good, you'll find out when you reach the top
You're on the bottom.

I noticed at the ceremony, your corrupt ways had finally made you blind
I can't remember your face anymore, your mouth has changed, your eyes
don't look into mine.
The priest wore black on the seventh day and sat stone-faced while the building
burned.
I waited for you on the running boards, near the cypress trees, while the springtime
turned Slowly into autumn.

Idiot wind, blowing like a circle around my skull,
From the Grand Coulee Dam to the Capitol.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

I can't feel you anymore, I can't even touch the books you've read
Every time I crawl past your door, I been wishin' I was somebody else instead.
Down the highway, down the tracks, down the road to ecstasy,
I followed you beneath the stars, hounded by your memory
And all your ragin' glory.

I been double-crossed now for the very last time and now I'm finally free,
I kissed goodbye the howling beast on the borderline which separated you from me.
You'll never know the hurt I suffered nor the pain I rise above,
And I'll never know the same about you, your holiness or your kind of love,
And it makes me feel so sorry.

Idiot wind, blowing through the buttons of our coats,
Blowing through the letters that we wrote.
Idiot wind, blowing through the dust upon our shelves,
We're idiots, babe.
It's a wonder we can even feed ourselves.



Νάστε καλά :)

PS. karpouzenia, τι πρέπει να κάνω για να μπω στο μπλόγκ σου? ¨)

Rise, Lazarus, rise!

Καλά, ε!! πέρασε σχεδον ενάμισυς μήνας από το τελευταίο post μου, εδώ!
Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει διάφορα πράγματα, αλλά στη δική μου περίπτωση σημαίνει ότι είχα να κάνω ΠΟΛΛΑ (μάλλον κοπιαστικά), αλλά ΖΩΝΤΑΝΑ πράγματα...με λίγα λόγια, δεν μου έλειψε η παρουσία μου στο blog μου ...lol

Anyway, Σάββατο του Λαζάρου σήμερα...και τι πιο κατάλληλο από ένα ΟΜΟΡΦΟ τραγούδι του συνονόματου...όχι "Rise, Lazarus, rise", αλλά από το δίσκο "Dig, Lazarus, dig"...κυρίες και κύριοι.."LIE DOWN HERE (AND BE MY GIRL)", από Nick Cave and the Bad Seeds

(lie down here & be my girl)
I'm trying to tread careful/ baby
your as brittle as the wishbone of a bird
(lie down here & be by girl)
we've been scribbled in the margins
of a story that is patently absurd
(lie down here & be my girl)
and let it all come down tonight
(and shine and shine)
and let it all come down
(be my girl/be my girl)
it's a metter of some urgency
o darling can't you see/ I can't hold back the tide
(lie down here & be my girl)
and stop your frantic little fingers trying to collect
the years that pour from the hole in my side
(lie down here & be my girl)
o don't worry baby/ this old snake
banging at your door has got a few skins left to shed
(lie down here & be my girl)
o you look so good/ you look so good
the rest is better left unsaid
(lie dwon here & be my girl)
let it all come down tonight
(and shine and we can shine)
let it all come down tonight (be my girl)
one day I'll buy a factory and I'll assemmble you
on a production line
(lie down here & be my gurl)
I'd build a million of you baby
and every single one of them will be mine
(lie down here & be my girl)
I will fill the house with your stack you up
in every room/ we'll have a real good time
(lie down here & be my girl)
but right now/ I'm sitting here
on my own/ going out of my mind
(lie down here & be my girl)
let it all come down tonight
(and shine and shine)
tonight tonight (be my gurl)
you look so good

Τι να πω τώρα για το Νικόλα; Μια πολύ καλή κριτική για το δίσκο αυτόν είχε γραφτεί πριν από 1-2 μήνες στην "Ελευθεροτυπία". Αντε, απλά να πώ ότι κι αυτός ο σεμνός καλλιτέχνης είναι ένα κομμάτι από τη ζωή μου....όταν τον είχα πρωτοακούσει, είχα σκεφτεί: "αυτά είναι τα blues του 21ου αιώνα!"...Βρώμικα, ματωμένα, ιδρωμένα, τρύπια, ποτισμένα από αλκοόλ και χυμούς γυναικείων οργασμών και ανεκπλήρωτων αντρικών πόθων blues, με βαρύ ηλεκτρικό ήχο, όπως ΠΡΕΠΕΙ να είναι τα blues στον 21ο αιώνα...θυμάστε τους στίχους από το "From her to eternity";

"This desire to possess her is a wound
and its naggin at me like a shrew
but, Ah know, that to possess her
Is, therefore, not to desire her."

Και τώρα, ο συνομίληκος Νικόλας, με το φοβερό μουστάκι του, σαν ανορεξικός χασάπης, φωνάζει σιγανά ότι ειναι ακόμη παρών και ασελγεί πάνω στο αγαπημένο του blues...ακούστε τον

At last...it's fucking snowing on this fucking city

Ναι!!..σχεδόν δύο μήνες μετά τα χριστούγεννα χιονίζει σ' αυτή τη βρώμικη πόλη...Κρύο και χιόνι, σαν ένα παχύ άσπρο σάβανο, να καλύψει κάθε ασχήμια...Τόσο όμορφα που θέλω να πιω κι άλλο...Αύριο έχει γενέθλια η Bi, και το χιόνι είναι το καλύτερο δώρο..

Βγαίνοντας από το μπαρ, έχοντας πιεί όλο μου το σόι, βλέπω τις χοντρές άσπρες νιφάδες να πέφτουν κάτω από τα φώτα του δρόμου...Θέλω να ξαπλώσω στο πεζοδρόμιο, με ανοιχτά χέρια και πόδια, να βγάλω το χοντρό δερμάτινο τζάκετ, να νοιώσω την παγωνιά..βαθιά στη ψυχή μου..να νοιώσω την παγωμένη γεύση του χιονιού στο στόμα μου, ν' ανακατεύεται με τη γεύση του ουίσκυ..με τη γεύση σου...

και το πρωί να με ξεθάψουν τα εκχιονιστικά του Δήμου...ή..να με ξεθάψεις εσύ και να με ξεπαγώσεις με τη ζεστασιά σου.

Ξέρω, μαλακίες λέω πάλι..το πιθανότερο είναι να επιζήσω για μια ακόμη δύσκολη βραδιά, να φτάσω σπίτι έρποντας, να κοιμηθώ με τα ρούχα, να ξυπνήσω αργά το μεσημέρι, με κεφάλι βαρύ, με την ανάμνηση του κορμιού σου σε μια γωνιά του βρώμικου μυαλού μου..σε κάποια τσέπη μου θα βρω ένα τσαλακωμένο χαρτί με το τηλέφωνό σου...ίσως σε πάρω κάποια στιγμή...αν τελικά, τη βγάλω καθαρή...cause, you know babe, right now, it's cheap how I feel...

Κυρίες και κύριοι...από τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου τραγούδια (που σημααίνει ότι είναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ)...

Cause cheap is how feel

It's the kind of night that's so cold, when you spit
It freezes before it hits the ground
And when a bum asks you for a quarter, you give a dollar
If he's out tonight he must be truly down
And I'm searching all the windows for a last minute present
To prove to you that what I said was real,
For something small and frail and plastic, baby,
'cause cheap is how I feel

Half moon in the sky tonight, bright enough
To come up with an answer
To the question why is it that every time I see you
My love grows a little stronger
But your memory leaves my stomach churning,
Feeling like a lie about to be revealed,
But I'll horde all this to myself
'cause cheap is how I feel

It's not the smell in here that gets to me it's the lights
I hate the shadows that they cast,
And the sound of clinking bottles is the one sure thing
I'll always drag with me from my past
I think I'll find a pair of eyes tonight, to fall into
And maybe strike a deal
Your body for my soul, fair swap
`cause cheap is how I feel



και σταμάτα να ζητάς περισσότερα..στο είχα πει...
Your body for my soul, fair swap
`cause cheap is how I feel

Somebody put something in my drink - The Ramones

...Another night out on the street
Stopping for my usual seat
Oh, bartender, please

Tanqueray and tonic's my favorite drink
I don't like anything colored pink
That just stinks...it's not for me

It feels like somebody put something
Somebody put something in my drink
Somebody put something
Somebody put something

Blurred vision and dirty thoughts
Feel (out of place), very distraught
Feel something coming on....



δες κι εδώ, κι εδώ

Πέρασαν ήδη 17 μέρες από το 2008!

Δεν ξέρω από κινέζικο ωροσκόπιο (και από ωροσκόπια γενικότερα)...απλά, έψαξα για τραγούδια που να έχουν στον τίτλο τους το "year" και θυμήθηκα το 41 χρόνων τραγούδι του Cat Stevens.

Ετσι, αν και δε νομίζω να είναι το 2008,"year of the cat", εδώ είναι οι στίχοι που μου άρεσαν:

"The Year of the Cat"

On a morning from a Bogart movie

In a country where they turn back time

You go strolling through the crowd like Peter Lorre

Contemplating a crime

She comes out of the sun in a silk dress running

Like a watercolour in the rain

Don't bother asking for explanations

She'll just tell you that she came

In the year of the cat.

She doesn't give you time for questions

As she locks up your arm in hers

And you follow 'till your sense of which direction

Completely disappears

By the blue tiled walls near the market stalls

There's a hidden door she leads you to

These days, she says, I feel my life

Just like a river running through

The year of the cat

She looks at you so coolly

And her eyes shine like the moon in the sea

She comes in incense and patchouli

So you take her, to find what's waiting inside

The year of the cat.

Well morning comes and you're still with her

And the bus and the tourists are gone

And you've thrown away the choice and lost your ticket

So you have to stay on

But the drum-beat strains of the night remain

In the rhythm of the new-born day

You know sometime you're bound to leave her

But for now you're going to stay

In the year of the cat.

(η "γλυκανάλατη" φωτογραφία υποδηλοί, ότι αν και διάλεξα το τραγούδι "Year of the Cat",είμαι - και παραμένω - φανατικός "σκυλόφιλος")

"Επετειακό"

Νοέμβρης '90 (Δ. Τσακνής)

Τη μέρα αυτή που διάλεξα

εδώ μπροστά σας να σταθώ

τραγούδια και μισόλογα

στο φως να καταθέσω

Πώς πήρα τέτοια απόφαση

δεν ξέρω αν θ' αντέξω

η μέρα αυτή θυμίζει μακελειό

Νοέμβρης ήταν η χρονιά

κι εδώ γινόταν του χαμού

εγώ ήμουν δεκαεννιά

κι αυτή εβδομηντατρία

Και να που ερωτεύτηκα

κάποια χρονολογία

κι ο έρωτας κρατάει για καιρό

Μα έχει ο καιρός γυρίσματα

μεγάλωσε κι αυτή κι εγώ

μεγάλωσαν κι οι φίλοι μου

εκεί γύρω στα σαράντα

Στα κόμματα γαντζώθηκαν

κι εγώ δεν ξέρω τι να πω

και άλλοι στο σπιτάκι τους για πάντα

Η απόσταση μας έσωσε

μα οι θύμησες πληγώνουν

και λέμε σαν βρισκόμαστε

τα ίδια και τα ίδια

Μα νιώθω σαν μικρό παιδί

που πάλι το μαλώσανε

και φεύγω σε μια άγονη επαρχία

Κοιτάζω πάλι πίσω μου

δυο γιους απόκτησα κι εγώ

δεκαεφτά Νοέμβρηδες

μου βάρυναν την πλάτη

Σημαίες και γαρύφαλλα

εμπόριο κι απάτη

και λόγοι επισήμων στο κενό

Κρατάω το στόμα μου κλειστό

τα χείλη μου ματώσανε

κι αυτοί που μας προδώσανε

ανέραστοι να μείνουν

Κουφάλες δεν ξοφλήσαμε

αυτό έχω μόνο να τους πω

τα όνειρα των εραστών δε σβήνουν

(Η φωτογραφία από Μάη 68)

Let the good times roll...Canned Heat

Οι Canned Heat σχηματίστηκαν το 1965 σα μια blues-rock/boogie band. Επαιξαν στο φεστιβάλ του Monterey το 1967 και στο Woodstock το 1969.
Οι 4 πρώτοι τους δίσκοι, καθώς και o διπλός "Hooker'N'Heat" (1970) με τον John Lee Hooker συνιστώνται ΘΕΡΜΑ.
Ο τραγουδιστής τους Bob "The Bear" Hite είχε πει κάποτε: "to sing the blues, you have to be an outlaw. Blacks are born outlaws, but we white people have to work for that distinction" .

δες εδώ (official site) κι εδώ.

Το τραγούδι είναι από το δίσκο "Boogie with Canned Heat" (1968)

On the road again

Well, I'm so tired of crying,
But I'm out on the road again.
I'm on the road again.
Well, I'm so tired of crying,
But I'm out on the road again.
I'm on the road again.
I ain't got no woman
Just to call my special friend.

You know the first time I traveled
Out in the rain and snow -
In the rain and snow,
You know the first time I traveled
Out in the rain and snow -
In the rain and snow,
I didn't have no payroll,
Not even no place to go.

And my dear mother left me
When I was quite young -
When I was quite young.
And my dear mother left me
When I was quite young -
When I was quite young.
She said "Lord, have mercy
On my wicked son."

Take a hint from me, mama,
Please don't you cry no more -
Don't you cry no more.
Take a hint from me, mama,
Please don't you cry no more -
Don't you cry no more.
'Cause it's soon one morning
Down the road I'm going.

But I ain't going down
That long old lonesome road
All by myself.
But I ain't going down
That long old lonesome road
All by myself.
I can't carry you, Baby,
Gonna carry somebody else.

Bob Dylan "Series of Dreams"

Bob Dylan "Series of Dreams"

I was thinking of a series of dreams
Where nothing comes up to the top
Everything stays down where it's wounded
And comes to a permanent stop
Wasn't thinking of anything specific
Like in a dream, when someone wakes up and screams
Nothing too very scientific
Just thinking of a series of dreams

Thinking of a series of dreams
Where the time and the tempo fly
And there's no exit in any direction
'Cept the one that you can't see with your eyes

Wasn't making any great connection

Wasn't falling for any intricate scheme
Nothing that would pass inspection
Just thinking of a series of dreams

Dreams where the umbrella is folded
Into the path you are hurled
And the cards are no good that you're holding
Unless they're from another world

In one, numbers were burning
In another, I witnessed a crime
In one, I was running, and in another
All I seemed to be doing was climb
Wasn't looking for any special assistance
Not going to any great extremes
I'd already gone the distance
Just thinking of a series of dreams

Απλώς...ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΙΚΟ..τραγούδι ΚΑΙ κλιπ

November songs...μία παράλειψη

Μία ασυγχώρητη παράβλεψη στα τραγούδια του Νοεμβρίου...Tom Waits, "November"

No shadows, no stars
There's no moon and no cars
November
Only believes in a pile of dead leaves
And a moon that's the color of bone
No prayers for November to linger longer
Stick your spoon in the wall(2)
And we'll slaughter them all
November has tied me to an old dead tree
Get word to April to rescue me
November's cold chain made of wet boots and rain
And shiny black ravens on chimney smoke lanes
November seems odd
You're my firing squad
November
With my hair slicked back with carrion shellac(3)
And the blood from a pheasant and the bone from a hare
Tied to the branches of a roebuck stag
Left to wave in the timber like a buck shot(4) flag
Go away, you rainsnout
Go away, blow your brains out
November

(2) Stick your spoon in the wall: Stick one's spoon in the wall: phr. [19C] to die (Source: "Cassell's Dictionary Of Slang". Jonathon Green. Cassel & Co., 1998. ISBN: 0-304-35167-9)
(3) Carrion shellac: Many American "Indians" in the Northwest used bear fat to make their hair look slick. In the 50's, American teenagers used Wildroot Cream Oil and other brands to do the same thing. Shellac is a gluey paint - type stuff you put on wood to treat it and make it look shiny. You can do the same with your hair. And if you make it from carrion, you will carry with you the aroma of rotting meat that vultures might fight you for ;-) (Submitted by Gary Duncan. Raindogs Listserv discussionlist. September, 2000)
(4) Buck shot flag- Flag shot with a shot gun; tattered (Submitted by El RayoX. Raindogs Listserv discussionlist. September, 2000)- Buckshot n. 1. A large lead shot for shotgun shells, used especially in hunting big game (Source: The American Heritage® Dictionary of the English Language, Houghton Mifflin - Third Edition) - One variation of the little metal pellets that fill a shotgun shell. An individual piece of buckshot is larger and more damaging than some other types, like birdshot. Larger pellets for larger animals

δείτε το εδώ

(μετεωρίτη, σ' ευχαριστώ για την υπόδειξη)

It's November - November songs

Οσο κι αν φαίνεται περίεργο, μόνο δύο τραγούδια βρήκα που έχουν στον τίτλο τους το "November"

-Pavlov's Dog "Late November" (επίσημο site εδώ, αλλά δείτε και αυτό, ακούστε το εδώ - καμμία σχέση με την πρώτη εκτέλεση, αλλά μόνο αυτή βρέθηκε)

Oh, she wants, she wants it badly
And I, I can't believe all she said
Because she's cool, yeah she's cool
She's just like lightening
Take her home, keep her warm in late November

I can't say why she's so strange now
Why did I always believe all she said
She's came down, held me close
Came down from night skies
Take her home, keep her warm in late November

She just goes to show you never know
What's in your heart, what's in your soul
She just goes to show you never know
What's in your heart, what's in your soul

She's home now, but far away she flies
But she don't know how she came
Or how she leaves
'Cause she's cool, yeah she's cool
She's just like lightening
Take her home, keep her warm in late November

She just goes to show you never know
What's in your heart, what's in your soul
(Repeat to end)

- Guns'n'Roses "November Rain" (στίχοι εδώ, δείτε το εδώ)

Let the good times roll...Tim Buckley

Tim Buckley....ακόμη ένας ΜΕΓΑΛΟΣ που η ζωή και η καριέρα του σημαδεύτηκαν από το "live fast, die young". Πως πρόλαβε μέχρι τα 28 του χρόνια να κάνει αυτούς τους δίσκους και να μας πει όσα είπε;
Με μία φωνή - μουσικό όργανο "έπαιξε" δημιουργικά με τη folk-rock, την ψυχεδέλεια, τη jazz, και το rythm'n'blues και έγραψε εκπληκτικά τραγούδια.

Αναρωτιέμαι τι άλλο θα πρόσφερε αν δεν είχε πεθάνει τόσο νέος (το τραγικό είναι ότι ο γιός του Jeff Buckley, που φαινόταν ότι ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του πνίγηκε στα 31 του καθώς κολυμπούσε, αφού είχε προλάβει να δώσει δείγματα του ταλέντου του).

Τι άλλο να πούμε για τον Tim Buckley; . Μόνο μια ευχή, παραφράζοντας το Νίκο Καββαδία

" Θεέ των ρόκερς, τον καλό συγχώρεσε τον Τιμ,
και δώσ' του εκεί που βρίσκεται λίγη απ' την άσπρη σκόνη".

Διαβάστε εδώ τα βιογραφικά του (εδώ το επίσημο site του).

Διαλέγω (από τα πολλά που μου αρέσουν) να ακούσουμε το "Sweet Surrender"

Sweet Surrender
Now you wanna know the reason
Why I cheated on you
Well I had to be a hunter again
This little man had to try
To make love feel new again
'Cause there's just a few things honey
I'm not old enough to do for you
You just never care to show me
Showed him how to tango
And when they tangoed it'd send their hearts a flutter
Young and tender
Seemed to surrender in so sweet surrender
In sweet surrender
Ahh sweet surrender to love
But now you're gonna go out and get yourself
A reputation
But I'm gonna have to show you where to start
And then you're gonna bring back your little reputation
And prove to me what I could not prove to you

Κι εδώ το κλιπ

Let the good times roll...εκτός (αλφαβητικής σειράς) Like a Rolling Stone

Δεν ξέρω αν υπάρχει κανείς που ΔΕΝ έχει ακούσει ΑΥΤΟ το τραγούδι (μεταξύ μας, ΦΟΒΑΜΑΙ ότι υπάρχουν αρκετοί - αν και οι εκτελέσεις του είναι πολλές και σημαντικές).
Το θεωρώ ένα από τα αριστουργήματα, όχι μόνο του Dylan (κι έχει γράψει πολλά τέτοια), αλλά της ροκ γενικότερα (απλά να αναφέρουμε ότι το περιοδικό Rolling Stone, στο τεύχος του Νοεμβρίου 2004, το είχε κατατάξει ως το Νο 1 στη λίστα των καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών - να πούμε ακόμη ότι ο γνωστός Greil Marcus έγραψε ενα βιβλίο 300 σελίδων γι' αυτό το τραγούδι που κυκλοφόρησε το 2005 με τίτλο - φυσικά- Like a Rolling Stone).

Ο τίτλος του τραγουδιού λέγεται ότι παραπέμπει στη φράση "πέτρα που κυλάει, δεν πιάνει χορτάρι" ("Α rolling stone gathers no moss."). Επίσης, ένα τραγούδι του Hank Williams, το "Lost Highway," είχε το στίχο "I'm a rolling stone, I'm alone and lost."
Λέγεται ακόμη, πως το τραγούδι το έγραψε ο Dylan για την Edie Sedgwick.

Μία από τις ιστορικές εκτελέσεις του τραγουδιού (ΕΚΤΟΣ, βέβαια, από τις εκτελέσεις του δημιουργού του) ήταν αυτή του Jimi Hendrix στο φεστιβάλ του Monterey το 1967. (ακούστε τη και δείτε τη εδώ).

Ομως, είπαμε ΠΟΛΛΑ...διαβάστε τους στίχους και ακούστε την εκτέλεση που διάλεξα ...επίσης ιστορική...Κυρίες και κύριοι, οι Rolling Stones ΚΑΙ ο Bob Dylan στο "Like a Rolling Stone", Rio de Janeiro, 1998.

Like a Rolling Stone (δίσκος Highway 61 Revisited, 1965)
Once upon a time you dressed so fine
You threw the bums a dime in your prime, didn't you?
People'd call, say, "Beware doll, you're bound to fall"
You thought they were all kiddin' you
You used to laugh about
Everybody that was hangin' out
Now you don't talk so loud
Now you don't seem so proud
About having to be scrounging for your next meal.

How does it feel
How does it feel
To be without a home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

You've gone to the finest school all right, Miss Lonely
But you know you only used to get juiced in it
And nobody has ever taught you how to live on the street
And now you find out you're gonna have to get used to it
You said you'd never compromise
With the mystery tramp, but now you realize
He's not selling any alibis
As you stare into the vacuum of his eyes
And ask him do you want to make a deal?

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

You never turned around to see the frowns on the jugglers and the clowns
When they all come down and did tricks for you
You never understood that it ain't no good
You shouldn't let other people get your kicks for you
You used to ride on the chrome horse with your diplomat
Who carried on his shoulder a Siamese cat
Ain't it hard when you discover that
He really wasn't where it's at
After he took from you everything he could steal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Princess on the steeple and all the pretty people
They're drinkin', thinkin' that they got it made
Exchanging all kinds of precious gifts and things
But you'd better lift your diamond ring, you'd better pawn it babe
You used to be so amused
At Napoleon in rags and the language that he used
Go to him now, he calls you, you can't refuse
When you got nothing, you got nothing to lose
You're invisible now, you got no secrets to conceal.

How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?

Να, επιτέλους, και το κλιπ

Let the good times roll #2

Animals Eνα ακόμη φοβερό γκρουπ από τη δεκαετία του 60, μέρος της "βρετανικής εισβολής" στη rock - blues σκηνή.

επίσημο site εδώ
και μερικά τραγούδια:

1) The house of the rising sun, στίχοι εδώ, ακούστε το-δείτε το, εδώ
2) It's my life, στίχοι εδώ, ακούστε το-δείτε το, εδώ
3) Don't let me be misunderstood, στίχοι εδώ, ακούστε το-δείτε το, εδώ

Let the good times roll...

Το γωστό μαλακισμένο ερώτημα..."ΑΝ είχατε ναυγήσει σε ένα νησί και είχατε μαζί σας ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ μέσο αναπαραγωγής μουσικής (εννοείται με μπαταρίες, ώστε να δουλεύει - και οι οποίες ΔΕΝ θα τα έχουν φτύσει με την επαφή με το θαλασσινό νερό) -ποιά 10 (ή 20 ή 47) τραγούδια θα θέλατε να είχατε μαζί σας;
Κυρίες και κύριοι... ΔΕ μπαίνουμε σε τέτοια διλήμματα...απλώς αρχίζουμε από το Αλφα να αποκαλύπτουμε τις προτιμήσεις μας...αρχικά σε αυτό που λέμε Blues και Rock μουσική (δηλαδή σε αυτό που ΕΓΩ θεωρώ Blues και Rock)...και ξεκινάμε (αλφαβητικά, πάντα) απο Allman Brothers ...

1) In Memory Of Elizabeth Reed
ακούστε το και΄δείτε το εδώ
2) Sweet Melissa
στίχοι εδώ , το ακούμε και το βλέπουμε εδώ
3) Rambling Man, το ακούμε εδώ, στίχοι εδώ
4)Whipping Post, το ακούμε εδώ, στίχοι εδώ

Αμερικάνικος (λευκός) Νότος στην (αλήτικη, λευκή) Blues εκδοχή του....θα έρθει και η σειρά των Lynyrd Skynyrd :-)

Hasta la victoria siempre!!

9 Οκτωβρίου 1967....δολοφονία του Commandante Che Guevara μικρό αφιέρωμα
με ένα ποίημα και ένα τραγούδι


το ποίημα....(Νίκος Καββαδίας, 1972, από το "Τραβέρσο")

GUEVARA

Στο Θανάση Καραβία

Ήτανε ντάλα μεσημέρι κι έδειξε μεσάνυχτα.
Έλεγε η μάνα του παιδιού: "Καμάρι μου, κοιμήσου".
Όμως τα μάτια μείνανε του καθενός ορθάνοιχτα
τότε που η ώρα ζύγιαζε με ατσάλι το κορμί σου.

Λεφούσι ο άσπρος μέρμηγκας, σύννεφο η μαύρη ακρίδα.
Όμοια με τις Μανιάτισσες μοιρολογούν οι Σχόλες.
Λάκισε ο φίλος, ο αδερφός. Πού μ' είδες και πού σ' είδα;
Φυλάει το αλώνι ο Σφακιανός κι ο Αρίδα την κορίδα.

Ποιος το 'λεγε, ποιος το 'λπιζε και ποιος να το βαστάξει.
Αλάργα φεύγουν τα πουλιά και χάσαν τη λαλιά τους.
Θερίζουν του προσώπου σου το εβένινο μετάξι
νεράιδες και το υφαίνουνε να δέσουν τα μαλλιά τους.

Πάνθηρας ακουρμάζεται, θωράει και κοντοστέκει.
Γλείφει τα ρόδα απ' τις πληγές, μεθάει και δυναμώνει.
Ξέρασε η γη τα σπλάχνα της και πήδησαν δαιμόνοι.
Σφυρί βαρεί με δύναμη, μένει βουβό το αμόνι.

Πυγολαμπίδες παίζουνε στα μάτια τ' ανοιχτά.
Στ' όμορφο στόμα σου κοιμήθηκε ένας γρύλος.
Πέφτει απ' τα χείλη σου, που ακόμα είναι ζεστά,
ένα σβησμένο cigarillos.

T' όνειρο πάει με τον καπνό στον ουρανό,
έσμιξε πια με το καράβι του συννέφου.
Το φως γεννιέται από παντού μα είναι αχαμνό
και τα σκοτάδια το ξεγνέθουν και σου γνέφουν.

Χοσέ Μαρτί (Κόνδορας πάει και χαμηλώνει,
περηφανεύεται, ζυγιάζεται, θυμάται.
Με τα φτερά του θα σκοτείνιαζ΄ ένα αλώνι).
απόψε οι δυο συντροφιαστοί θα πιείτε μάτε.

Φτάνει ο Μπολίβαρ καβαλώντας το σαϊτάρι.
Παραμονεύει ορθή κουλέμπρα γκαστρωμένη.
Βότανα τρίβει η Περουβάνα σε μορτάρι
και μασουλάει φαρμακωμένο μανιτάρι.

Του Λόρκα η κόκκινη φοράδα χλιμιντράει,
μ' αυτός μπλεγμένος στα μετάξινα δεσμά του.
Μακρύ κιβούρι με τον πέτρινο κασμά του
σενιάρει ο φίλος και στο μπόι σου το μετράει.

Γέροντας ναύτης με τα μούτρα πισσωμένα
βάρκα φορτώνει με την πιο φτηνή πραμάτεια.
Έχει τα χέρια από καιρό ψηλά κομμένα.
Κι ήθελε τόσο να σου σφάλαγε τα μάτια.

...και το τραγούδι (14 χρόνια μετά τη δολοφονία του Τσε, οι Clash τολμούν να κυκλοφορήσουν ένα τριπλό δίσκο με τον τίτλο "Sandinista!"!!. Απ' αυτόν το δίσκο διάλεξα το παρακάτω τραγούδι...τελικά.."τίποτα δεν πάει χαμένο")

Rebel Waltz
(The Clash)

I slept and I dreamed of a time long ago
I saw an army of rebels, dancing on air
I dreamed as I slept, I could see the campfires
A song of the battle, that was born in the flames
and the rebels were waltzing on air

I danced with a girl to the tune of a waltz
that was written to be danced on the battlefield
I danced to the tune of a voice of a girl
A voice that called "Stand till we fall
we stand till all the boys fall"

As we danced came the news that the war was not won
5 armies were coming, with carrige and gun
Through the heart of the camp
swept the news from the front
A cloud crossed the moon, a child cried for food
We knew the war could not be won

So we danced with a rifle, to the rhythm of the gun
in a glade through the trees i saw my only one
Then the earth seemed to rise hell hot as the sun
The soldiers were dying, there was tune to the sighing
The song was an old rebel one

As the smoke of our hopes rose high from the field
My eyes played tricks through the moon and the trees
I slept as I dreamed I saw the army rise
A voice began to call, stand till you fall
The tune was an old rebel one.