Δεν ξέρω αν υπάρχει κανείς που ΔΕΝ έχει ακούσει ΑΥΤΟ το τραγούδι (μεταξύ μας, ΦΟΒΑΜΑΙ ότι υπάρχουν αρκετοί - αν και οι εκτελέσεις του είναι πολλές και σημαντικές).
Το θεωρώ ένα από τα αριστουργήματα, όχι μόνο του Dylan (κι έχει γράψει πολλά τέτοια), αλλά της ροκ γενικότερα (απλά να αναφέρουμε ότι το περιοδικό Rolling Stone, στο τεύχος του Νοεμβρίου 2004, το είχε κατατάξει ως το Νο 1 στη λίστα των καλύτερων τραγουδιών όλων των εποχών - να πούμε ακόμη ότι ο γνωστός Greil Marcus έγραψε ενα βιβλίο 300 σελίδων γι' αυτό το τραγούδι που κυκλοφόρησε το 2005 με τίτλο - φυσικά- Like a Rolling Stone).
Ο τίτλος του τραγουδιού λέγεται ότι παραπέμπει στη φράση "πέτρα που κυλάει, δεν πιάνει χορτάρι" ("Α rolling stone gathers no moss."). Επίσης, ένα τραγούδι του Hank Williams, το "Lost Highway," είχε το στίχο "I'm a rolling stone, I'm alone and lost."
Λέγεται ακόμη, πως το τραγούδι το έγραψε ο Dylan για την Edie Sedgwick.
Μία από τις ιστορικές εκτελέσεις του τραγουδιού (ΕΚΤΟΣ, βέβαια, από τις εκτελέσεις του δημιουργού του) ήταν αυτή του Jimi Hendrix στο φεστιβάλ του Monterey το 1967. (ακούστε τη και δείτε τη εδώ).
Ομως, είπαμε ΠΟΛΛΑ...διαβάστε τους στίχους και ακούστε την εκτέλεση που διάλεξα ...επίσης ιστορική...Κυρίες και κύριοι, οι Rolling Stones ΚΑΙ ο Bob Dylan στο "Like a Rolling Stone", Rio de Janeiro, 1998.
Like a Rolling Stone (δίσκος Highway 61 Revisited, 1965)
Once upon a time you dressed so fine
You threw the bums a dime in your prime, didn't you?
People'd call, say, "Beware doll, you're bound to fall"
You thought they were all kiddin' you
You used to laugh about
Everybody that was hangin' out
Now you don't talk so loud
Now you don't seem so proud
About having to be scrounging for your next meal.
How does it feel
How does it feel
To be without a home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?
You've gone to the finest school all right, Miss Lonely
But you know you only used to get juiced in it
And nobody has ever taught you how to live on the street
And now you find out you're gonna have to get used to it
You said you'd never compromise
With the mystery tramp, but now you realize
He's not selling any alibis
As you stare into the vacuum of his eyes
And ask him do you want to make a deal?
How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?
You never turned around to see the frowns on the jugglers and the clowns
When they all come down and did tricks for you
You never understood that it ain't no good
You shouldn't let other people get your kicks for you
You used to ride on the chrome horse with your diplomat
Who carried on his shoulder a Siamese cat
Ain't it hard when you discover that
He really wasn't where it's at
After he took from you everything he could steal.
How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?
Princess on the steeple and all the pretty people
They're drinkin', thinkin' that they got it made
Exchanging all kinds of precious gifts and things
But you'd better lift your diamond ring, you'd better pawn it babe
You used to be so amused
At Napoleon in rags and the language that he used
Go to him now, he calls you, you can't refuse
When you got nothing, you got nothing to lose
You're invisible now, you got no secrets to conceal.
How does it feel
How does it feel
To be on your own
With no direction home
Like a complete unknown
Like a rolling stone?
Να, επιτέλους, και το κλιπ
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
6 σχόλια:
Σχετικό και άσχετο, αλλά μιας και μιλάμε για "rolling stones" θυμήθηκα το καταπληκτικό αν και πεσσιμιστικό "Papa Was A Rolling Stone"-The Temptations.
Άλλες εποχές, άλλες μουσικές...
ίδιες σκέψεις;
Τι μου θυμίζεις τώρα!!!
Αν και κυρίως μπλουζμαν και ρόκερ, ΑΥΤΟ το τραγούδι είναι από τα πολλά που μου αρέσουν...σε διάφορες εκτελέσεις. Αν θέλεις να ψάξω σχετικά να σου κατεβάσω κανένα κλιπ αν υπάρχει.
Και, τελικά, δεν είναι και ΠΟΛΥ πεσιμιστικό...από μία άποψη θα ήθελα να το έλεγαν και για μένα, όταν, κάποτε, φύγω :-)
Νομίζω ότι το σχόλιό σου σήμερα φέρνει σε black humor! Θα "ανεβάσω" λοιπόν λίγο τα πνεύματα σε ανάλογο mood, με ένα τραγούδι που παραδόξως μου φτιάχνει τη διάθεση... Τι λες για country music? Τι λες για Charlie Daniels Band και Devil Went Down to Georgia?
Αν και όπως σου έχω πει τα μπλουζ και η ροκ (δεκαετίες 60 μέχρι 90) είναι το "γήπεδό" μου, το τραγούδι αυτό μία χαρά είναι...(άλλωστε, όπως γράφει και κάποιος σε ένα σχόλιο στο youtube, "αν και δεν είμαι redneck μου αρέσει ο Charlie Daniels...άλλωστε όλοι ξέρουν πως είναι ένας ροκ-σταρ" lol).
Nα σου πώ κι ένα "μυστικό"; και μένα μου φτιάχνει τη διάθεση :-). Μια χαρά, αισιόδοξο είναι..άκου να νικήσεις το διάολο! (έστω και σε διαγωνισμό βιολιού).
Μου θύμισε κάτι (λίγο) σχετικό τώρα...κάπου, γράφει ο Μπουκόφσκι (έχω σχεδόν τα άπαντά του και χρειάζεται ΠΟΛΥ ψάξιμο για να βρώ που ακριβώς): "Θάθελα όταν γίνω ογδόντα χρόνων να πηδήξω μια δεκαοχτάχρονη..Θα είναι σα να δίνω μια κλωτσιά στον κόλο του θανάτου". anyway, αν θέλεις να ξαναδείς (και να ξανακούσεις) το τραγούδι εδώ είναι:
http://www.youtube.com/watch?v=ZIwHpJCzGMQ
Λίγο από Μπουκόφσκι λοιπόν για να υπερθεματίσω για το πόσο εκτός θέματος έχω βγει από το αρχικό post σου με όλα αυτά τα σχόλια: "Το αλκοόλ είναι η απάντηση, αλλά έχω ξεχάσει την ερώτηση"...
:)
λολολ..ΑΥΤΟ είναι το καλό με αυτές τις "κουβέντες"...από ένα σημείο και πέρα γίνονται ελευθροσυνειρμικές..:-)
Δημοσίευση σχολίου