Αρμίδα - Ν. Καββαδίας

Ξέρω ότι είναι ντροπή, τόσο καιρό να μην έχει αναρτηθεί ένα ποίημα του Καββαδία σε αυτό το μπλόγκ, που έχει τίτλο κλεμμένο από το ποίημα "Αρμίδα".
Πριν από λίγους μήνες διάβαζα την αλληλογραφία του με τον Καραγάτση (θα μιλήσουμε άλλη φορά γι' αυτό) και θυμήθηκα μία μετάφραση της "Αρμίδας" στα αγγλικά - δημοσιευμένη στη Βιβλιοθήκη της Ελευθεροτυπίας στις 15 Μαϊου 2009.

Νάτη λοιπόν (και με την ευκαιρία και το τραγούδι σε μουσική Θ. Μικρούτσικου στην εκτέλεση με τον Κούτρα)

Argosy

Captain Jimmy's pirate ship,
on which you too will soon embark,
is laden with hash and coke
and has a light astern.

It's months now since we set sail,
and with the weather's blessing
by the time we reach Peru
all out cargo will end up in smoke.

We sail on seas full of
strange marine vegetation,
an aged sun stares down at us
and now and then gives us a wink.

The hatches are empty, dark.
How have thousands of tons disappeared?
In Chile empty pipes
and customs officials await our arrival.

Polaris has been forgotten,
the anchors have been lost at sea.
On rope ladders row on row
dangle twelve Sirens.

The Gorgon on the bow one night
jumped overboard, half-seas over,
and by her side glided to escort her
five of Columbu's lecherous crew.

Then we'll be washed up by the angry waves
on the shoals of Akora,
monsters painted a deep purple
with gull's wings on our heads.

(μετάφραση Γιάννης Γκούμας)

Ειρήνη Γ.(+14-5-2011)

Στη μνήμη σου...

"Παράξενο τώρα να σε σκέφτομαι, φευγάτη δίχως κορσέδες
και μάτια, καθώς κατεβαίνω στο λιόλουστο πεζοδρό-
μιο του Γκρήνουϊτς Βίλλατζ,
κάτω στο Μανχάτταν, ξάστερο χειμωνιάτικο μεσημέρι, κι
ήμουν στο πόδι όλη νύχτα, μιλώντας, δια-
βάζοντας το Κάντις δυνατά, ακούγοντας τον Ραίη
Τσαρλς να ουρλιάζει τα τυφλά του μπλουζ στο φωνο-
γράφο ...

...Οϊ όϊ! Εχουμε και χειρότερα! Μπλέξαμε! Και συ'σαι απέ-
ξω, ο Θάνατος σ' έβγαλε, ο Θάνατος σε σπλαχνίστηκε,
καθάρισες με τον αιώνα σου, καθάρισες με το Θεό, με
το μονοπάτι της ζωής καθάρισες - καθάρισες με τον
εαυτό σου εντέλει - Αγνή - Πίσω στο μωρουδίστικο
σκοτάδι πριν από τον Πατέρα σου, πριν απ' όλους μας
- πριν απ' τον κόσμο -
Εκεί, αναπαύσου. Οχι άλλα βάσανα για σένα. Ξέρω πού
πήγες, είναι καλά...

... άγια μητέρα, τώρα χαμογελάς στην αγάπη σου, ο κό-
σμος σου ξαναγιεννιέται, παιδιά τρέχουν γυμνά στο λιβάδι
με τις πικραλίδες...
... Ω υπέροχη μούσα που απ' τη μήτρα με γέννησες, πρώ-
τα από σένα βύζαξα τη μυστική ζωή, μ' έμαθες γλώσσα και
μουσική, κι απ' το πονεμένο σου κεφάλι πρωτοπήρα τα
Οράματα - ...

...Δύο χρόνια είχα να βρεθώ εκεί - άρχισα να κλαίω -
Είχε καρφώσει τα μάτια - η νοσοκόμα διέκοψε τη συνάν-
τηση για λίγο -έτρεξα στην τουαλέττα μα κρυφτώ, κόντρα
στους άσπρους τοίχους...

... Γυρίζοντας μια νύχτα από το Σαν Φραντσίσκο, ο Ορ-
λόβσκυ στο δωμάτιό μου - ο Γουώλεν στη γαλήνια πολυ-
θρόνα του - τηλεγράφημα απ' το Γιουτζίν, η Ναομί πέθανε
-
Εξω έγειρα το κεφάλι μου στο χώμα κάτω απ' τους
θάμνους κοντά στο γκαράζ - ήξερα πως η Ναομί είναι πια
καλύτερα -
επιτέλους - ..."


Απόσπασμα από το ποίημα του Αλλεν Γκίνσμπεργκ "Κάντις για τη Ναομί Γκίνσμπεργκ 1894 - 1956" (Ακμων, 1978, μετφρ. Αρης Μπερλής), αφιέρωμα στη μνήμη της Ειρήνης Γ.


Διαβάζοντας το ποίημα, προσπάθησα να σκεφτώ ποιό μπλουζ θα ήθελα να ακούω, αλλά τελικά κατέληξα στο "Der Abschied" (ο Αποχαιρετισμός), το τελευταίο μέρος από το "Τραγούδι της γής" ("Das Lied von der Erde") του Mahler (πάρτε μια γεύση από εδώ: http://www.youtube.com/watch?v=wXngQt1CfXk

Little Wing

Από τα αγαπημένα τραγούδια του Jimi Hendrix (αν και για να είμαι ειλικρινής, προτιμώ την εκτέλεση με Clapton και Allman - Derek and the Dominos). Να, όμως, που ψάρεψα μια ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ εκτέλεση από μία συναυλία του Clapton στο Vancouver, τον Αύγουστο του 1975. Η κιθάρα του Slowhand δεν μιλάει απλώς, αλλά βγάζει αγγέλους, η μπάντα είναι εξαιρετική και τα φωνητικά των Marcy Levy και Yvonne Elliman απογειωτικά.
Για να θυμηθούμε και τους στίχους

Little Wing (Jimi Hendrix)
Well she's walking through the clouds
With a circus mind that's running round
Butterflies and zebras
And moonbeams and fairy tales
That's all she ever thinks about
Riding with the wind.

When I'm sad, she comes to me
With a thousand smiles, she gives to me free
It's alright she says it's alright
Take anything you want from me,
Anything.

Fly on little wing,
Yeah yeah, yeah, little wing

κατεβάστε αυτό το 10λεπτο διαμάντι (mp3)από εδώ

http://www.mediafire.com/?2ql9ncv235u9h83

Επιστροφή Νο....

Ξανά πίσω, μετά από μία χριστουγεννιάτικη διακοπή και παραμονή σε μια αγαπημένη πόλη...
Βερολίνο, χριστούγεννα. Επιτέλους, χιονισμένα χριστούγεννα σε μια πόλη που θα μπορούσα (και θα ήθελα) να ζω...Κρύο, πολύ χιόνι, χριστουγεννιάτικες αγορές,Glühwein, Chilliwurst και Currywurst, μπαράκια,όμορφες μουσικές, πολύ ουϊσκυ, μουσεία, ο παγωμένος Spree και τα κατάλευκα πάρκα.. η ανάμνηση του Τείχους και των σχετικών κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων και ταινιών, η ανάμνηση των συναυλιών του Nick Cave (και τόσων άλλων), του "Der Himmel über Berlin" του Wim Wenders...
Ξαναπήγα σε παλιά στέκια και ανακάλυψα καινούργια, πρόλαβα εκθέσεις που ήθελα να δώ και έμεινα και πάλι στο διαμέρισμα που είχαμε μείνει την προηγούμενη φορά, αντίθετα στο πνεύμα των καιρών που έχει μετατοπίσει το κέντρο στο Mitte, εμείς προτιμάμε το κέντρο του παλιού δυτικού Βερολίνου, στο Tiergarten.
Δεν είναι ταξιδιωτικό σάιτ αυτό εδώ, οπότε, δεν προτείνω τίποτε..Να ψάξετε και να ανακαλύψετε που πρέπει να πάτε σε αυτή την πόλη...
Για να ζηλέψετε μόνο, να μία φωτογραφία



και η "θέα" από το "θολωμένο" παράθυρό μας


τι άλλο; Ευτυχισμένο το 2011, γεμάτο υγεία, αγάπη και λεφτά...Α..με την ευκαιρία, ακούστε και το "Merry Christmas Baby". Οταν ο "βασιλιάς" τραγουδάει Blues..

Novenber Rain

Απλά και μόνο λόγω καιρού ... (και των σόλο του Slash)

November Rain

When I look into your eyes
I can see a love restrained
But darlin' when I hold you
Don't you know I feel the same
'Cause nothin' lasts forever
And we both know hearts can change
And it's hard to hold a candle
In the cold November rain
We've been through this such a long long time
Just tryin' to kill the pain
But lovers always come and lovers always go
An no one's really sure who's lettin' go today
Walking away
If we could take the time to lay it on the line
I could rest my head
Just knowin' that you were mine
All mine
So if you want to love me
then darlin' don't refrain
Or I'll just end up walkin'
In the cold November rain

Do you need some time...on your own
Do you need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone
I know it's hard to keep an open heart
When even friends seem out to harm you
But if you could heal a broken heart
Wouldn't time be out to charm you

Sometimes I need some time...on my
own Sometimes I need some time...all alone
Everybody needs some time...on their own
Don't you know you need some time...all alone

And when your fears subside
And shadows still remain, ohhh yeahhh
I know that you can love me
When there's no one left to blame
So never mind the darkness
We still can find a way
'Cause nothin' lasts forever
Even cold November rain


Don't ya think that you need somebody
Don't ya think that you need someone
Everybody needs somebody
You're not the only one
You're not the only one

Η συναυλία του Dylan. Ημουν κι εγώ εκεί...

... όμως κάποιοι άλλοι ταξίδευαν για τη Γάζα.

Ετσι, άργησα να γράψω δυο λόγια για τη συναυλία και μετά με πρόλαβαν τα συγκλονιστικά γεγονότα και οι δολοφονίες από τον ισραηλινό στρατό.

Πολύ σύντομα: η συναυλία ήταν ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ (αν και όχι τόσο όσο αυτές του 1989 και του 1993 - όμως έχουν περάσει τόσα χρόνια από τότε). Οπως πάντα, κάποιες εκτελέσεις (π.χ. Desolation Row, Highway 61 revisited) δεν τις γνώριζε ούτε η μάνα τους ωστόσο, αυτός είναι ο Dylan live και το ξέρουμε.



Κόσμος πάρα πολύς και από ηλικίες "αι γενεαί πάσαι"...προσωπικά δεν περίμενα να δω τόσα νέα παιδιά...μπράβο τους!

Μερικές κριτικές στέκονται στο σπάσιμο της φωνής του σχεδόν 70χρονου Bob, όμως κι αυτό το ξέρουμε και συνολικά η εμφάνισή του ήταν πολύ καλή. Αλλωστε..."ο χριστός κι αν γεράσει για σαράντα αγίους κάνει".

Γενικό συμπέρασμα: παρά τη μεγάλη ταλαιπωρία του πήγαινε-έλα στη Μαλακάσα, νοιώθω τυχερός που τον είδα για τρίτη φορά στην Αθήνα.

setlist εδώ http://www.bobdylan.com/#/tour/2010-05-29-terra-vibe-park

κι άλλα clips από τη συναυλία





Φίλε Τάκη, με το καλό να γυρίσεις κι εσύ και οι άλλοι από τη (σύντομη ελπίζω)αιχμαλωσία.

Still alive (and kickin')

Χαίρετε...κι ελπίζω να είστε όλοι καλά..
ΟΚ..δε θέλω ανόητες ερωτήσεις, του στυλ "ζεις ακόμη?", "που ήσουν τόσο καιρό?" κλπ...Ε, ναι, ζω και, ναι, είμαι αλλού...Απλά, μου την έδωσε σήμερα (μάλλον είναι το πνέυμα των επερχόμενων σε 30κάτι μέρες χριστουγέννων), μπήκα και είδα το αγαπημένο μου μπλογκ-νεκροταφείο και σκέφτηκα να σταθώ και να πώ ένα "γειά" και ένα "ευχαριστώ" στους παλιούς και νεότερους μπλογκο-συνοδοιπόρους (πάντα με αλφαβητική σειρά - λολ): angelab23, karpouzi, kitharoula, px.
Και επειδή το "γειά" μετά από ένα σχεδόν χρόνο, δεν αρκεί, να και κάτι για σας...Από τα ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ μου...το θεωρώ ένα από τα καλύτερα τραγούδια του Ροβέρτου (και έχει γράψει ΠΟΛΛΑ τέτοια) και ένα από τα καλύτερα ΠΟΙΗΜΑΤΑ, που έχω διαβάσει. Σχεδόν κάθε στίχος είναι από μόνος του ένα ποίημα. Προσέξτε τον αξεπέραστο συνδυασμό οργής και τρυφερότητας για τη γκόμενα που (προφανώς) πρόσφατα (τον/την) χώρισε και για τον ίδιο του τον εαυτό. Μου θυμίζει αυτό που είχε πει κάποτε (κάποιοι/ες από εσάς δεν ζούσατε τότε ΛΟΛ) η Μπαέζ γαι τον Ντύλαν, σε μίά συνέντευξη: "Εντάξει, δεν είναι όπως τον βλέπεις, κάτι ιδιαίτερο. Οταν, όμως, αρχίζει, να μιλάει...Είναι σα να φτύνει τις λέξεις γεμάτες δηλητήριο"
Ξέρω, ξέρω, πολλά είπαμε...Ladies and gentlemen..."Idiot wind", by Mr. Bob Dylan (στην αγαπημένη μου πιό ροκ εκτέλεση από το live Hard Rain και όχι στην πρώτη από το Blood on the Tracks)



Someone's got it in for me, they're planting stories in the press
Whoever it is I wish they'd cut it out but when they will I can only guess.
They say I shot a man named Gray and took his wife to Italy,
She inherited a million bucks and when she died it came to me.
I can't help it if I'm lucky.

People see me all the time and they just can't remember how to act
Their minds are filled with big ideas, images and distorted facts.
Even you, yesterday you had to ask me where it was at,
I couldn't believe after all these years, you didn't know me better than that
Sweet lady.

Idiot wind, blowing every time you move your mouth,
Blowing down the backroads headin' south.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

I ran into the fortune-teller, who said beware of lightning that might strike
I haven't known peace and quiet for so long I can't remember what it's like.
There's a lone soldier on the cross, smoke pourin' out of a boxcar door,
You didn't know it, you didn't think it could be done, in the final end he won the wars
After losin' every battle.

I woke up on the roadside, daydreamin' 'bout the way things sometimes are
Visions of your chestnut mare shoot through my head and are makin' me see stars.
You hurt the ones that I love best and cover up the truth with lies.
One day you'll be in the ditch, flies buzzin' around your eyes,
Blood on your saddle.

Idiot wind, blowing through the flowers on your tomb,
Blowing through the curtains in your room.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

It was gravity which pulled us down and destiny which broke us apart
You tamed the lion in my cage but it just wasn't enough to change my heart.
Now everything's a little upside down, as a matter of fact the wheels have stopped,
What's good is bad, what's bad is good, you'll find out when you reach the top
You're on the bottom.

I noticed at the ceremony, your corrupt ways had finally made you blind
I can't remember your face anymore, your mouth has changed, your eyes
don't look into mine.
The priest wore black on the seventh day and sat stone-faced while the building
burned.
I waited for you on the running boards, near the cypress trees, while the springtime
turned Slowly into autumn.

Idiot wind, blowing like a circle around my skull,
From the Grand Coulee Dam to the Capitol.
Idiot wind, blowing every time you move your teeth,
You're an idiot, babe.
It's a wonder that you still know how to breathe.

I can't feel you anymore, I can't even touch the books you've read
Every time I crawl past your door, I been wishin' I was somebody else instead.
Down the highway, down the tracks, down the road to ecstasy,
I followed you beneath the stars, hounded by your memory
And all your ragin' glory.

I been double-crossed now for the very last time and now I'm finally free,
I kissed goodbye the howling beast on the borderline which separated you from me.
You'll never know the hurt I suffered nor the pain I rise above,
And I'll never know the same about you, your holiness or your kind of love,
And it makes me feel so sorry.

Idiot wind, blowing through the buttons of our coats,
Blowing through the letters that we wrote.
Idiot wind, blowing through the dust upon our shelves,
We're idiots, babe.
It's a wonder we can even feed ourselves.



Νάστε καλά :)

PS. karpouzenia, τι πρέπει να κάνω για να μπω στο μπλόγκ σου? ¨)