Αλλη μία παραμονή της παραμονής της Πρωτοχρονιάς...
Τόσες παραμονές γεμάτες χαρά, ελπίδες, μελαγχολία, έρωτες, γλέντια, μεθύσια, πάρτυ, οικογενειακές συγκεντρώσεις, μοναξιά, μουσικές, υποσχέσεις, αποφάσεις, καινούργιες αρχές, επιστροφές στα παλιά...σε δρόμους και πλατείες γεμάτες κόσμο, σε μπαρ, σε σπίτια, σε μοναχικά δωμάτια, σε σκυλάδικα, σε στρατόπεδα, σε έρημα στενοσόκακα... παραμονές με γονείς-παππούδες και γιαγιάδες, με φίλους, με γκόμενες, με άγνωστους, με πολλά τσιγάρα και οινόπνευμα, με στοιχειωμένες αναμνήσεις και φαντάσματα...με απολογισμούς και προγραμματισμούς, με διακηρύξεις του στυλ "σε αγαπώ"και "θα είμαστε-πάντα-μαζί", με φιλιά-χάδια-λαχανιάσματα και βογγητά, με τα φύλλα της τράπουλας στο πράσινο τραπέζι, με γεύσεις και μυρωδιές από γυναίκες που πέρασαν από τη ζωή μας και χάθηκαν, με φίλους και γνωστούς που τώρα είναι στη λίστα των αγνοουμένων ή των απωλειών μας - παραμονές με προσκλητήρια χαμένων.
Και τώρα...αύριο - σήμερα, δηλαδή - άλλη μια παραμονή Πρωτοχρονιάς, καθώς παλιώνουμε περιμένοντας την επόμενη, still crazy after all these years, ελπίζοντας απλά να είμαστε ΟΛΟΙ εδώ και του χρόνου, χωρίς μεγαλόστομες υποσχέσεις και μεγαλεπήβολα σχέδια...απλά, να ΖΟΥΜΕ, και όχι να επιβιώνουμε.
Ε, εντάξει..κάνω και μια κρυφή ευχή: μακάρι να χιόνιζε αύριο, να έριχνε ένα μαγικό, παχύ, αθώο χιόνι...
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου